Swaziland deel 2, Hlane

Hallo!

Zoals beloofd hier alweer snel het tweede verslag over Swaziland waar we even teruggaan naar donderdag. Na de auto weer te hebben volgestouwd, uitgecheckt bij Malolotja en aan de trip naar Hlane game reserve begonnen. We zijn via de Ezulwini vallei gereden waar we eerst gestopt zijn bij een pleintje met kleine winkeltjes waar souvenirtjes gemaakt worden en erna voor een lunch bij Mantenga restaurant. Een heel leuk restaurant met terras midden in een tuin vol beelden in Gaudi-stijl. Er is ook een soort theater bij waar regelmatig optredens gegeven worden en dat in dezelfde fantasie/Gaudisfeer is gebouwd en ingericht met de grootst mogelijke kitsch. We hebben er onze ogen uitgekeken. Heel bijzonder ook dat er 3 mensen (nee niet wij) 2 uur lang rondjes hebben gelopen al starend op hun telefoons om Pokemons te vangen…

In de namiddag dachten we aan het laatste uurtje van de rit te beginnen. Het eerste deel ging over een drukke snelweg waar ook fietsers, voetgangers, koeien en geiten op te vinden waren. Halverwege kwamen we op een splitsing met een splinternieuwe weg die de tomtom nog niet kende. Erboven hing een bord met “Hlane Royal Residency” erop. Gezien we naar Hlane moesten leek ons dit de goede weg (Royal Residency negeerden we even voor het gemak) en we waren al helemaal blij dat we na de hele tijd hobbelen en zigzaggen op de andere weg nu over glad, blinkend nieuw asfalt konden rijden. Beetje apart wel dat er verder geen enkele auto op die weg reed.

Na een half uurtje genieten van de rustige weg en het goede wegdek kwamen we bij een vliegveld uit, totaal uit de richting van Hlane. Bleek dat er een nieuwe weg was aangelegd speciaal van het vliegveld naar het privéverblijf van de koning.. De koning is overigens een opmerkelijk figuur; hij heeft inmiddels 18 vrouwen en elk jaar komt er weer een nieuwe bij. Recent heeft hij voor 36 miljoen dollar een privé vliegtuig aangeschaft terwijl een derde van de bevolking is aangewezen op voedselhulp. En nu dan weer de nieuwe weg speciaal voor hem, terwijl op andere plekken enkel nog hobbelige zandwegen zijn die intensief gebruikt worden door veel mensen.

Toen we weer de goede (in slechtere staat zijnde) weg gevonden hadden waren we binnen afzienbare tijd bij de toegangspoort voor Hlane. Dit is een tamelijk groot wildreservaat waarbinnen 2 kampen zijn; Ndlovu in het midden en Bhubesi helemaal aan de noordkant. Bij Ndlovu moest de sleutel van ons huisje in Bhubesi worden opgehaald en kregen we de routebeschrijving waar heel groot op stond “never get out of your car in the park”.  Om tot Bhubesi te raken moesten we echter 2 keer een groot hek met een indrukwekkend arsenaal aan schrikdraad erop, openen. En nee, niet door op een knopje te duwen; ik moest telkens uitstappen, ketting losmaken, hek openen, auto erdoor, hek weer dichtdoen, ketting weer terug vastmaken en in de tussentijd hopen dat ik niet verslonden werd door een leeuw… Volgens mij hangt er naast het bordje “be careful, dangerous animals” stiekem een verborgen camera waar de rangers naar zitten te kijken en te lachen om alle toeristen die schichtig om zich heen kijken of er geen leeuw te bespeuren is.

Dit park is een stuk kleiner dan Kruger en er zijn enkel zandwegen met kleine kuilen en zandwegen met grote kuilen. Het voelt een stuk authentieker maar na een paar dagen komen we erachter dat dit maar schijn is. In tegenstelling tot Kruger zitten de dieren hier verdeeld over verschillende zones waardoor de kans dat je zonder toer een leeuw ziet nihil is en zitten in de gebieden bij de huisjes enkel de ongevaarlijke diersoorten. Het openen en sluiten van de poorten wordt meteen een stuk minder spannend..

Het Bhubesikamp bestaat uit slechts 6 huisjes, midden in de natuur gelegen vlakbij een riviertje. Vrijdagochtend zien we dan ook een paar nyala’s vlakbij het huisje staan en er zitten veel vogels en parelhoenderen. Heerlijk plekje om te relaxen! Rond de middag weer naar het Ndlovukamp gereden waar je in een ligstoel op een paar meter afstand zit van een waterplas (enkel afgescheiden met een dun prikkeldraadje) waar een paar nijlpaarden in dobberden en ’s middags een kudde olifanten kwam drinken en erna nog een aantal neushoorns met jonkies.

Nog veel mooier dan discovery channel! De rest van de middag hebben we dus doorgebracht met kijken naar alle dieren rond de waterplas. We waren er niet alleen; hele busladingen vol schoolkinderen waren er op schoolreisje, maar dat maakte het eigenlijk alleen maar extra leuk.

In 2003 hebben we in Ndlovukamp overnacht en het was erg grappig om dat huisje weer terug te zien. Alleen de struisvogels die er toen veel zaten ontbraken nu.

Bij zonsondergang weer terug naar het Bhubesikamp gereden waar we tot Lars’ grote vreugde een kampvuur gemaakt hebben en marshmallows hebben geroosterd. Lars’ eerste marshmallow vloog in brand en het leek wel alsof hij met de olympische vlam boven zijn hoofd aan het zwaaien was… Gelukkig geen bosbranden veroorzaakt en ook de wenkbrauwen zijn niet verschroeid.

Zaterdagochtend is Tom voor dag en dauw opgestaan voor een wandeling met een ranger door het park. Gezien kinderen onder de 13 jaar niet mee mogen hebben Lars en ik ons nog eens omgedraaid en ons erna laten vermaken door een stel parelhoenen die rond ons chaletje rondliepen.

Helaas heeft Tom enkel 4 zebra’s gezien. 13 jaar geleden hebben we eenzelfde wandeling gemaakt alleen mocht dit toen nog door het gebied waar ook neushoorns lopen, maar sinds er olifanten zijn is dat niet meer toegestaan. Ergens begrijpelijk maar wel jammer. Ook vertelde de ranger dat de cheetah die we destijds van dichtbij gezien hebben, een soort van tamme cheetah was die dagelijks stukken vlees gevoerd kreeg… Weg illusie.. Het voelt nu opeens allemaal een beetje Beekse Bergen-achtig (maar dan in XXL formaat) aan.

’s Middags weer bij de waterplas van het Ndlovukamp gezeten naar de neushoorns en nijlpaarden kijken. Life’s good!

Tot slot nog een rondje gereden naar de andere kant van het park waar ook een waterplas zou zijn maar die bleek helaas opgedroogd. Ons verblijf in Swaziland afgesloten met een kampvuur en marshmallows.

Tot zover Swaziland, volgend verslag komt weer vanuit Zuid-Afrika.

heel veel groetjes van ons!