iSimangalisao Wetland park en Umdloti

Hoi lieve lezers,

Inmiddels zijn we begonnen aan de laatste dagen van onze reis, maar dat blijven we nog even ontkennen door terug in de tijd te gaan naar vorige week donderdag toen we naar het Isimangaliso wetlandpark zijn geweest. Dit is een prachtig natuurgebied vlakbij St. Lucia dat helemaal reikt tot de grens met Mozambique. Zover kun je echter niet met de auto komen (althans niet vanuit St. Lucia door het park). Het is een schitterend gebied waar heel veel nijlpaarden en krokodillen zitten, maar ook neushoorns, apen, zebra’s en gnoes om maar eens iets te noemen.

We zijn tot het verste punt gereden; Cape Vidal; een schitterend stuk strand aan een baai waar je kunt snorkelen en picknicken. Restaurantjes ed zijn er niet dus er wordt aangeraden om je eigen picknick mee te brengen en er staan ook gezellige picknicktafels. Dus ik met ons brood en blik vis (degenen die verslagen van eerdere reizen van ons gelezen hebben, weten dat onze standaard lunch op vakantie meestal bestaat uit brood met tonijn (en als we eens uit de band willen springen is het makreel of sardientjes ;-) naar de tafel. Ik vroeg nog aan Tom of er geen apen zaten. Nou nee, slechts eentje maar die was er vandoor. Blijkbaar was die enkel even weg om zijn hele familie op te trommelen, want ik had het brood nog niet (met zak en al) op de tafel gelegd of er sprong een aap op af die het weggriste en binnen 10 seconden waren we omgeven door minimaal 50 apen (ik overdrijf echt niet, niet in aantal apen en niet in tijd).

Toen ik het brood wilde terugpakken ontblootte de aap zijn tanden. Ik deinsde al terug, bang voor Bokito-achtige taferelen maar Tom heeft het brood (althans wat ervan over was) weer gered. Na vervolgens nog een heel pak sneden weg te hebben gegooid (leek ons wel zo hygiënisch) resteerde ons niets anders dan in de auto zittend met de deuren op slot onze lunch te verorberen (de auto heeft nog 3 dagen naar vis geroken). Er kwam nog een aap op het dak van de auto naast ons zitten, klaar om toe te slaan als we het zouden wagen om de deur te openen met nog een kruimel in het zicht. De apen zijn hier duidelijk heer en meester van het gebied.

Na de lunch nog de vogels gevoerd op het strand (dat durven we dan wel, op 2 meter van de zee en dus veilig voor de apen, stelletje helden dat we zijn) met birds-achtige taferelen en toen weer via een prachtige route terug naar St. Lucia. Onderweg nog gestopt bij Mission Rocks waar we met de verrekijker aan de horizon walvissen konden zien!! Je kunt ook speciale boottochten doen om de dieren van dichterbij te zien, wat ons geweldig lijkt, maar gezien de harde wind en metershoge golven in combinatie met mijn zeeziekte was dat helaas geen optie.

Vrijdag naar een plaatsje gereden waar we een halve winkel hebben leeggekocht aan souvenirtjes (deel van de opbrengst gaat naar een weeshuis dus extra reden om ons vooral niet in te houden) en erna zijn we gestopt voor koffie met scones.

In de middag nog eens naar het strand geweest voor een zandstraalsessie.

Zaterdagochtend moesten we voor dag en dauw op want we hadden ons ingeschreven om met Shaka Barker tours (alleen voor de naam zou je er al een toer willen boeken) met een bootje krokodillen en nijlpaarden te gaan zoeken op het meer. Topochtend! Enorm veel nijlpaarden gezien (wat stinken die dieren uit hun mond (jep zo dichtbij zijn we geweest dat we dat konden ruiken)),

een paar enorme krokodillen gezien en ook nog eens een heerlijk ontbijt gehad. Had voor ons wel de hele ochtend mogen duren, maar helaas waren we rond 9 uur weer in ons appartement waar we om 10 uur weg moesten zijn (overal moet je hier voor 10 uur zijn uitgecheckt) en vervolgens op weg gingen naar Umdloti beach, een klein strandplaatsje boven Durban. Vanaf het moment dat we in de auto stapten begon het te regenen en daar is het de rest van de dag niet meer mee opgehouden. Niet meteen het weer waarop je hoopt bij een strandplaats. Vanuit ons appartementje in Umdloti heb je  prachtig zicht op zee maar het was zo’n slecht weer dat we niet konden zien waar de zee ophield en de lucht begon; 1 grote grijze massa. We hadden er gelukkig wel tv en ik ben zelfs zo’n nerd dat ik mijn studieboek meesleep op vakantie dus de rest van de dag hebben we doorgebracht met kijken naar de olympische spelen en wat leren. Als troost zijn we ’s avonds heerlijk gaan eten en hebben ons getrakteerd op de grootste cocktails die op de kaart stonden.

De weersvoorspellingen voor zondag waren even slecht en ’s nachts heeft het vreselijk geonweerd maar tot onze grote verbazing was het ideaal strandweer; 25 graden, geen wind, volop zon en geen wolkje aan de lucht. Heerlijke strandwandeling gemaakt en bij eb kun je er gewoon de koralen zien liggen tussen de rotsen. Prachtig!

Ook die avond afgesloten met lekkere cocktails (nu om te vieren dat het zo’n goed weer was geweest).

Volgende keer nog over de Drakensbergen waar we nu zijn en dan zit het er helaas alweer op.

groetjes

Tom, Maya en Lars