Tsjechië deel 1

Hallo allemaal!

Hier ons eerste berichtje uit Tsjechië. Helaas is het geen 3x is scheepsrecht geworden en dus ook dit jaar geen Panama gezien de ticketprijzen meer dan verdubbeld zijn tov 2020. Volgend jaar dus gewoon een nieuwe poging. Maar vorig jaar had ik al een hele route voor Tsjechie uitgestippeld wat toen lastminute niet door kon gaan door de coronamaatregels. Toen het duidelijk werd dat het dit jaar een autovakantie in Europa werd, was de hele reis dus binnen een uur geboekt.
Zaterdagochtend vertrokken en ondanks dat het Zwarte Zaterdag was en half Europa stond aan te schuiven in de file, zijn er blijkbaar niet veel mensen die naar Tsjechië rijden en schoot het voor ons lekker op en waren we rond 17 uur in Wurzen, een dorpje ten oosten van Leipzig.

Op de radio hoorden we dat er op de grens tussen Duitsland en Tsjechie enorme bosbranden woeden en de eigenaar van ons appartement in Wurzen bevestigde dat het inderdaad om het gebied gaat waar wij de dag erna heen zouden gaan..  Voor we ons hier verder in gingen verdiepen zijn we eerst gaan eten. Net toen we aan het hoofdgerecht zaten ging er een soort luchtalarm af en vlogen brandweer, politie en ambulances langs. Gezien niemand om ons heen in paniek raakte en er niet massaal een bunker werd ingedoken deden ook wij maar alsof het heel normaal is dat er een oorverdovende toeter tien minuten lang afging.
Na het eten op onderzoek en toen bleek er een huis 2 straten bij ons vandaan in lichterlaaie te staan. 

Zondag eerst online een tolvignet voor Tsjechië aangeschaft, dat blijkbaar nodig is (de voorbereiding is er dit jaar volledig bij ingeschoten en we laten ons dus maar verrassen en moeten dus af en toe improviseren) en toen via een omweg naar Tsjechië omdat de oorspronkelijke route afgezet is ivm de bosbranden. Deze omweg leidde er wel toe dat we langs Tiské Steny kwamen, een prachtig natuurgebied met indrukwekkende bizarre rotsformaties. De wandelroute is slechts 3 km maar we hebben er ruim 3 uur over gedaan, zo mooi en zo leuk om door de gaten en spleten in de rotsen te kruipen. Gezien een foto meer zegt dan 1000 woorden:

Erna nog via een tussenstop bij een bank (we wisten ook niet dat ze hier geen euro’s hebben, voelt meteen al veel meer buitenland) naar het pensionnetje in Srbrska Kamenice (oké hier breek ik me de tong dus over. Galgje spelen lijkt me fantastisch in deze taal).
Dit blijkt dus op amper 5 km van de branden te liggen en het pensionnetje dat in eerste instantie werd geannuleerd omdat ze overboekt waren, bleek nu naast ons nog maar 1 bezette kamer te hebben, alle andere gasten hadden geannuleerd. Wel sneu voor de mensen hier; eerst 2 jaar lang amper gasten door Corona en nu gooien de branden roet in het eten. Er vliegen non-stop blushelikopters over, brandweerwagens rijden af en aan (het brandt al een week en breidt nog steeds uit) en als de wind in onze richting staat (wat dus vaak het geval is…) ruiken we een soort bbq lucht. Getwijfeld of het verantwoord is hier te blijven maar de eigenaren zijn volledig kalm en verzekeren ons dat alles onder controle is.. toch zetten we voor de zekerheid ook ’s nachts alle bagage ingepakt klaar voor het geval we hals over kop moeten evacueren.

Gelukkig is dit niet gebeurd en hebben we alle drie als een blok geslapen.
Maandag na het ontbijt eerst een alternatief plan bedacht nu de highlight van de streek, de grootste natuurlijke brug van Midden Europa, gelegen in een nationaal park, niet toegankelijk is.
We zijn eerst naar Panská Skala gereden waar we ons verwonderd hebben aan de 30 meter hoge basaltformatie die bestaat uit duizenden basaltzuilen die ooit ontstaan zijn door vulkanische erupties en doen denken aan een soort orgelpijpen. 
Prachtig!

Erna naar Zlaty vrch gereden dat veel minder bekend maar minstens zo mooi is. Hier geen parkeerplaats of andere toeristen maar je auto ergens in een berm parkeren en dan via een smal pad door de struiken en weilanden omhoog klimmen.

Vandaar hebben we een flinke wandeling gemaakt naar een uitkijktoren (Rozhiedna Studenec) die genoemd wordt als highlight in de regio.
De wandeling erheen was mooi maar de toren zelf een beetje een tegenvaller.. denk dat wij verwend zijn met die van As; die van As is een heel stuk mooier, hoger en minder gammel (Maar ook wel meer dan 100 jaar jonger). Beetje jammer ook dat inmiddels de bomen er omheen dusdanig gegroeid zijn dat er niet zo heel veel uitzicht meer was..

na de wandeling terug naar ons pensionnetje voor weer een machtige maaltijd (ze zijn dol op het gebruik van heel veel saus (wij iets minder ;-) en een paar spelletjes Uno waarbij Lars kampioen valsspelen is ;-)

Dinsdagochtend vertrokken naar het Reuzengebergte maar daarover volgende keer meer.

leuk dat jullie ons weer volgen!
groetjes

Tom, Maya en Lars