Tsjechië deel 4: Praag

Dobré ráno!
 

Na de prachtige natuur en de mooie wandelingen in het Boheems Paradijs was het maandag tijd om richting Praag te gaan. We besloten om een  omweg via Kutna Hora te maken om daar  het Ossuarium Sedlec te bezoeken, een kerk met kunstwerken gemaakt van botten en schedels van  minstens 40.000 mensen. We twijfelden even of we wel zouden gaan gezien we op internet lazen dat het er vaak zo enorm druk is met hele busladingen toeristen die luidruchtig een bezoek brengen aan de kerk en ook even de twijfel of we dit wel zouden moeten willen: menselijke skeletten zien als toeristische attractie. 

Toch besloten het erop te gokken en groot was onze verbazing toen we aankwamen en pal voor de kerk konden parkeren en er verder niet meer dan een handje toeristen aanwezig was. Je ticket moet je een paar straten verder ophalen maar ook hier niet de verwachte rijen mensen. 

Dan de kerk zelf: het is een klein gotisch kerkje uit de 15e eeuw. Al voor die tijd was dit een hele populaire begraafplaats waar mensen uit heel Europa begraven wilden worden en door oa de pest en oorlogen was het kerkhof overvol geraakt.  Nadat de oorspronkelijke kerk en graven verwoest waren door een brand is besloten botten en schedels in het ossuarium te plaatsen, in 1e instantie gewoon opgeslagen maar na de heropbouw van de kerk is besloten ze als decoratie te gebruiken. De achterliggende gedachte zou niet het vieren van de dood zijn, maar het zou de gelijkheid van mensen voor God moeten symboliseren. Hoewel we niet gelovig zijn en we deze informatie nog niet gelezen hadden bij het binnengaan in de kerk, was dit het eerste dat ons opviel; hoe enorm weinig verschil er is tussen de schedels. Op de een of andere manier voelde het heel relativerend: wie of wat we ook zijn, na onze dood is dit wat overblijft en zo uniek als we allemaal denken te zijn, zijn we eigenlijk helemaal niet. 

Het blijft bizar om te zien dat er kroonluchters en hele wapenschilden van botten en schedels gemaakt zijn maar luguber of respectloos vonden we het toch niet voelen.

Foto’s mochten niet gemaakt worden dus om jullie toch een beeld ervan te geven, hier foto’s van internet (bron: Wikipedia)

Na het bezoek aan de kerk hebben we nog een kort bezoekje gebracht aan een andere kathedraal in de buurt en toen een stuk (nog bevroren) appeltaart gegeten (die ze gingen ontdooien in de magnetron toen ik er iets over zei..) bij het Legomuseum dat we verder gelaten hebben voor wat het is.

Erna naar Praag gereden waar we een hotelletje hebben in een rustige buitenwijk. Nog heerlijk Thais gegeten (altijd goed voor het vakantiegevoel) en rondje door het park in de buurt gelopen.

Woensdag met de metro naar het centrum, van tevoren hadden we bedacht een wandelroute te volgen, maar toen we uitstapten meteen besloten dat we daar toch geen zin in hadden en gewoon begonnen met wat rond te dwalen. Wat een prachtige stad is het! Tom en ik zijn er ongeveer 20 jaar geleden eens geweest maar destijds was het geen mooi weer en heeft de stad toen niet veel indruk gemaakt. Hoe anders is dit nu!

Begonnen met de grootste highlight op het stadsplein; het middeleeuws astronomisch uurwerk.  Naast dat het heel mooi is en ook nog werkt is het komisch als precies op het uur een beeld van een skelet (hmm het zijn wel veel skeletten voor 1 verslag..) een belletje laat rinkelen en vervolgens luikjes opengaan en beelden van de 12 apostelen voorbij trekken. Nog komischer vind ik dat als de luikjes weer dicht zijn een heel deel toeristen luid gaat applaudisseren…. Alsof er echte apostelen een show zijn komen opvoeren..

Van het stadsplein via de mooiste straten naar de rivier gelopen waar we een terrasje vonden met zicht op de rivier en burcht. Het was behoorlijk warm en een terrasje in de schaduw was net wat we nodig hadden. Vervolgens de brug overgestoken en door het  stadsdeel Mala Strana, aan de voet van de Praagse burcht, gestruind. Wat een enorm leuk wijkje met allemaal idyllische straatjes, originele winkeltjes en prachtige huizen. Zowel dit deel van Praag als Nové Mesto (de oude stad) lijkt wel een openluchtmuseum. Het ene gebouw is gewoon nog mooier dan het andere en welke straat je ook inloopt, overal is wel iets te zien.

Overigens is het er ook behoorlijk druk met toeristen. Waar we in de rest van het land amper een buitenlandse toerist hebben gezien horen we hier meer dan ons lief is Nederlands om ons heen. Denk dat zodra de toestroom van Amerikanen en Japanners weer op gang komt je helemaal over de koppen kunt lopen. 

Na de nodige kilometers te hebben afgelegd (het aantal stappen dat we tijdens de wandelingen van de afgelopen dagen in de natuur gezet hebben vallen in het niets bij die in de stad..) kwamen we onderweg naar de metro per toeval nog langs een enorm groot draaiend kunstwerk dat het hoofd van Franz Kafka moet voorstellen. Beslist de moeite waard!

Erna weer met de metro terug naar het hotelletje. Dat ligt in een buitenwijk vlakbij tientallen typische  oostblokflats die echter door hun vrolijke kleurtjes en ligging naast een mooi park toch niet deprimerend aandoen.

Woensdag laat op gang en klaar voor een tweede dag rondslenteren door Praag. Dit keer begonnen bij de Burcht. Voor de meeste musea en kerken heb je een ticket nodig maar we vonden het leuker gewoon buiten wat rond te slenteren (heerlijk weer; ongeveer 27 graden en zon) en van het uitzicht over de stad te genieten. Opnieuw via de beroemde Karelsbrug de rivier overgestoken en als late lunch  een “cinnamon chimney” gegeten; de plaatselijke lekkernij: een rond kaneelbroodje dat hol is van binnen en wordt gevuld met bv ijs, slagroom, Nutella, fruit of een combinatie ervan. Werkelijk verrukkelijk! Ik denk dat het goed is dat ze die bij ons niet verkopen want dan werd ik denk ik even rond als het kaneelbroodje.

Wat ons trouwens opvalt is hoe extreem veel snoepwinkels en wietwinkels er zijn.. de snoepwinkels zijn trouwens echt prachtig; van een soort treinen met wagons vol snoep tot halve sprookjestaferelen (jawel het waren echt de snoepwinkels, geen hallucinaties na de wietwinkel )

De standaard kledingwinkels ed liggen in het nieuwe deel van Praag maar daar zijn we helemaal niet aan toegekomen en zelfs om het oude deel helemaal te willen zien zouden we nog een dag langer nodig hebben gehad, maar twee volle dagen stad is ook wel weer even genoeg dus donderdag was het tijd om te vertrekken en verder te rijden naar Cesky Krumlov maar daarover volgende keer weer meer. 
groetjes!
Tom Maya en Lars