De Heenreis

Hoi allemaal

De bedoeling was dat dit verslag “Singapore” zou heten maar gezien we daar enkel de Decathlon, Mc Donalds, H&M en het hotel hebben gezien leek me dat niet helemaal toepasselijk. "De Heenreis" past beter bij afgelopen dagen..

Vrijdag de dag nog heerlijk ontspannen begonnen; nagenoeg alles was ingepakt en we hoefden pas om 14.05 de trein te hebben. Met die ontspanning was het snel gedaan toen we in de auto op weg naar het station een SMS kregen met de tekst “your flight is cancelled” en erbij een link naar een niet-werkende site. Paniek! Lufthansa gebeld maar die zeiden alleen dat het netwerk eruit lag en ze niks voor ons konden doen. Tja Tom werkt er nu eenmaal niet om het probleem snel te verhelpen ;-)  Nog getwijfeld om een andere trein richting Frankfurt te nemen zodat we daar de aansluitende vlucht nog zouden halen maar toch maar naar Zaventem gegaan (gelukkig want als we niet van Brussel naar Frankfurt waren gevlogen ondanks de annulering waren we de rest van de vluchten ook kwijt geweest). Daar bleek de vlucht inderdaad geannuleerd (als enige en zonder reden; we denken dan ook een goede kans te maken op een compensatie). We waren niet de enigen, maar voor de meeste mensen was er nog een plekje op een eerdere vlucht naar Frankfurt. Niet voor ons. En we waren nog wel zo mooi op tijd. Snelst mogelijke optie was zaterdagmiddag naar München, daar 7 uur wachten en dan door naar Singapore waar we 24 uur later dan gepland zouden arriveren. We kregen wel netjes een kamer in het Sheraton pal naast de luchthaven waar we ook te eten kregen. Dat was wel apart; een afgezet deel van een megaruimte met een paar ronde tafels en een buffetje met rijst en pasta, speciaal voor alle gestrande passagiers. Alsof je vlucht missen je ook meteen tot lotgenoten maakt en je een kringgesprek moet voeren met z’n allen.

Voor het ontbijt mochten we wel in het gewone restaurant waar we ons tegoed hebben gedaan aan allemaal lekkernijen en ons verbaasd hebben over de pannenkoekmachine.

Vol goede moed en met de buikjes vol voor poging 2 weer naar de vertrekhal. Nu bleek het bagagesysteem op Zaventem stuk.. Gelukkig was de grootste chaos al achter de rug en werkte dit na een tijdje weer. Om 13 uur eerst nog een half uur in het vliegtuig moeten wachten voor we op konden stijgen waarbij de ambulances langs kwamen geracet. Gelukkig betrof het niet onze piloot.

In München 7 uur rondgehangen en toen een redelijk soepele vlucht naar Singapore gehad. Helaas bleek mijn voorgevoel juist en arriveerden er geen koffers (althans niet de onze); maar gelukkig was dit Singapore en zijn ze er behoorlijk efficiënt. Koffers werden getraceerd en bleken in München te staan. 7 uur was blijkbaar niet lang genoeg om ze naar het goede vliegtuig te brengen.. We kregen 300 S$ mee (ongeveer 200 euro) om de noodzakelijke spullen aan te schaffen en toen snel naar het hotel. Behoorlijk klein kamertje, maar ach we hoefden er toch geen koffers kwijt.

Google leerde ons dat er vlakbij een Decathlon was dus daar zijn we maar heen gegaan om sokken, zwembroeken, t-shirts en slippers te halen. Toen naar een drogist voor wat toiletspullen en tussendoor nog even een verkoudheid opgelopen in de airco van de Mc Donalds. Grootste moeilijkheid was nog het vinden van onderbroeken. Uiteindelijk zijn we geslaagd bij H&M. Erna snel naar ons hotel om te proberen nog een paar uur te slapen voor we om 5.15 gewekt zouden worden voor de vlucht naar Medan. Juist zouden worden, want we hadden immers Murphy bij ons en ze waren onze wake-up call vergeten.. Gelukkig was ik inmiddels zo wantrouwend (als je zelfs de Deutsche Punktlichkeit van Lufthansa niet meer kunt vertrouwen…) dat ik ook nog maar zelf een wekker had gezet.  De vlucht naar Medan heb ik met mijn hoofd boven de toiletpot doorgebracht vanwege de turbulentie (of de Mc Donaldsmaaltijd). Eenmaal geland schoot het lekker op want we hoefden niet langs de bagageband. Buiten stond mr Ben op ons te wachten die ons in een paar uur naar Parapat heeft gebracht. Veel hebben we er niet van meegekregen want we zijn alle drie al snel in slaap gesukkeld. 

In Parapat de ferry genomen naar Samosir Eiland op Lake Toba waar we in een heerlijk guesthouse pal aan het meer zitten. Een zalig plekje om even tot rust te komen; mooie kamer, zwembadje, gigantisch vulkaankratermeer voor de deur waar je kunt zwemmen of kanoën en eigen konijnen en kippen die Lars mag voeren (Lars dacht leuk ook ze te gaan knuffelen maar nog voor hij het blad sla had gegeven was zijn nieuwe slipper al bijna verorberd) . Eten is hier heerlijk maar we mogen enkel vis eten voor Lars, uit angst dat anders een konijn of kip het loodje moet leggen.

We zouden gebeld worden als de koffers Singapore hadden bereikt maar maandagavond nog niks gehoord. Via de site van Lufthansa ze getraceerd en ze bleken onderweg naar Medan te zijn. Dinsdagochtend een telefoontje dat ze in Medan waren maar dat we ze wel zelf moesten ophalen. Gelukkig kon dat via het guesthouse geregeld worden en uiteindelijk werden we dinsdagavond met ze herenigd. De jongen die ze bracht vroeg nog vertwijfeld of dit echt wel alle bagage was… We reizen inderdaad licht maar pas als je het zonder moet doen realiseer je je wat je er toch allemaal ingepropt hebt. Het voelde als de schat van Ali Baba!

Overdag hebben we dinsdag geluierd, gezwommen en gekanood; het relaxdagje waar we even behoefte aan hadden. Morgen gaan we het eiland eens verkennen.

Volgend reisverslag dus hopelijk meer over het land!

Groetjes

Tom, Maya en Lars

p.s. nog even te grappig om niet te delen: in het vliegtuig kreeg je koptelefoontjes zoals in de jaren 80 bij de walkman met van die zwarte  schuimrubberen dopjes voor over de oortjes van de koptelefoon. Lars had die nog nooit gezien en bedacht dat hij die dopjes over zijn eigen oren moest trekken :-)  Helaas geen foto van…