zandduinen en zeeleeuwen

Hola amigos!

Woensdag met de bus naar Pisco gegaan. Volgens het hotel was het een van de minder luxe busbedrijven waar we mee gingen. Als dat waar is verheug ik me al op de volgende bustrips! Prima touringcar en tevens een trip down memorylane gezien er 3 uur lang afleveringen van the A-team werden uitgezonden (en ik me 3 uur heb afgevraagd hoe die 'grijze met de sigaar' heette (Hannibal kwam ik achter bij de aftiteling). 
Op de kaart lijkt het vlakbij maar we zijn toch een 4 uur onderweg geweest; Peru is groot! Pisco is niet echt een bijzonder stadje (tja wat wil je ook met zo'n naam) en de meeste toeristen zitten dan ook in Paracas, een toeristendorpje een 20 km verder. Daar zijn echter alleen jeugdherbergen en luxe resorts en omdat op internet werd geadviseerd om in Pisco te verblijven en met de taxi naar Paracas te gaan zijn we in Pisco terecht gekomen. Met de taxi naar Paracas is echter omslachtiger dan gedacht gezien de hele weg is opgebroken. Rest van de middag dan maar vanalles geregeld en alle bussen vastgelegd. Dat bleek nodig want op sommige routes zat alles al nagenoeg vol ivm de vakantie van de Peruanen. Ik heb hoge verwachtingen van busbedrijf Cruz del Sur want we moesten zelfs doorgeven wat we het liefst willen eten onderweg?!

Donderdagochtend naar Paracas waar we eerst een boottocht zouden maken naar de Islas Ballestas en erna een tour door het national park. 
Bij aankomst in Paracas kregen we echter na een uurtje wachten te horen dat de boottocht niet doorging ivm een te ruwe zee. In de baai was het water juist bijzonder kalm en de lucht was strakblauw (ik denk dat de 28 zonuren van juli nu op zijn).
Dan maar een busje in voor de tour door het nationale park. Echt heel erg mooi. Een soort woestijnlandschap pal aan de kust. Fossielen gezien, de meest prachtige uitzichten en heerlijk vis gegeten in een schattig haventje.
In de namiddag weer terug naar Pisco waar we een Pisco sour (drankje bestaande uit Pisco (sterke drank), limoensap en eiwit)hebben gedronken en gekwartet (Lars had van Oomsel voor elk uur in het vliegtuig een cadeautje gekregen waaronder een dino-kwartetspel waar we al verslaafd aan zijn geraakt). 

Vrijdag vroeg op voor een tweede poging voor de boottocht. Ons goed ingesmeerd met factor 50 om er buiten achter te komen dat het regende... Gelukkig wel maar even (ik wilde al gaten knippen in onze favoriete AH plastic zak om die om te toveren tot een poncho) en in Paracas was het alweer droog.
Omdat na de vliegreis 4 dagen lang mijn evenwichtsorgaan helemaal van slag is geweest en ik me net weer een beetje beter begon te voelen leek het mij verstandiger om aan wal te blijven. Tom en Lars zijn wel gegaan (Lars kwam groen aan wal dus mijn keuze niet mee te gaan was verstandig) en het was meer dan prachtig. De reisgidsen noemen het ook wel de kleine Galapagos en dat was niet overdreven. Er zijn enorm veel zeeleeuwen, pinguïns en ontelbare vogels in alle maten en soorten. Tom vindt het een van de mooiste dingen die hij ooit heeft gezien.

Tegen de middag door naar Ica waar we in een luxe hotel zitten compleet met 2 zwembaden. Het is hier bloedheet (midden in de woestijn) en dan praten ze hier serieus over 'de winter'. Hele middag in/bij het zwembad doorgebracht en rond 16.30 uur naar Huacachina, een oase midden tussen de hoogste zandduinen van Peru (een paar uur rijden hier vandaan ligt zelfs de hoogste ter wereld). Echt bizar: overal zand en er tussenin opeens een meer met palmbomen er omheen. 
We hebben de hoogste zandduin beklommen wat nog niet zo simpel was: 3 stappen omhoog en 2 omlaag. Op de top hadden we een schitterend uitzicht over het woestijnlandschap waar we gezeten hebben tot na zonsondergang toen de temperatuur voelbaar zakte. Vanaf de duin omlaag gerend (zie filmpje) en gegeten aan de lagune.
Er waren ook mensen die de zandduinen met snowboard of ski's afdaalden.
Het was een topdag en Lars heeft besloten dat hij hier wel wil blijven wonen.

Het is nu zaterdagochtend en bij het openen van de gordijnen blijkt er zo'n dikke mist te hangen dat we geen 10 meter ver kunnen zien. Hopelijk klaart het nog op zodat we nog fijn kunnen ontspannen bij het zwembad voor we vanavond met de nachtbus naar Arequipa gaan.

Hasta luego!