Sri Lanka deel 1

Hallo allemaal,

Het is inmiddels alweer maandag dus de hoogste tijd voor een eerste reisverhaal!

Tickets al in november geboekt, hotels in januari en afgelopen donderdag was dan eindelijk het moment daar dat we konden vertrekken. Gepakt en bezakt met ‘maar liefst’ 3 handbagage koffertjes en 2 dagrugzakjes op naar Zaventem waar we veel te vroeg aankwamen. Het was erg rustig op Zaventem en helemaal zen gingen we de lucht in. Na behoorlijk wat turbulentie was de eerste stop Istanbul waar we maar een uurtje hoefden te wachten voor de volgende vlucht. Om half 3 ’s nachts werd het ontbijt geserveerd en om 8 uur de lunch. Als je nog niet misselijk was van alle turbulentie werd je het daar wel van.

Maar al snel na het ontbijt kwam er afleiding doordat we een tussenlanding gingen maken op de Malediven. Wat ziet dat er vanuit de lucht prachtig uit! Moeilijk te omschrijven dus daarom maar een foto :-)  (tip voor wie ooit met Turkish naar Sri Lanka gaat: regel op tijd (vanaf 100 dagen voor vertrek) een stoelplek (check seatguru) en zorg dat je er eentje neemt voor de vleugel en aan de linkerkant van het vliegtuig voor het mooiste zicht) .

Een uurtje later en met een tientallen passagiers minder vertrokken we weer voor het laatste stukje naar Colombo. Ook hier ging alles soepel en al snel liepen we via de taxfree shops, waar ze geen parfum en flessen drank verkopen maar wasmachines en koelkasten (?!) , naar buiten en een uurtje later zaten we in ons hotelletje aan het welkomstdrankje. Heerlijk plekje met zwembad en achter de tuin begon het strand (erg wilde zee; leuk om naar te luisteren maar niet om in te zwemmen).

Nog even een verfrissende duik genomen en toen onze eerste Sri Lankaanse curry verorberd. We waren bijna vergeten hoe enorm vriendelijk de mensen hier zijn en hoe heerlijk het eten is.

Na ook nog eens een goede nachtrust en totaal geen last van een jetlag kan ik niet anders zeggen dan dat we de vakantie prima gestart zijn.

Zaterdagochtend in en om het zwembad doorgebracht waar Lars me al volledig verslaat met wedstrijdjes en ’s middags met de trein naar Kandy, de tweede stad van het land. We hadden kaartjes gekocht voor de observationwagon; de laatste wagon van de trein met een achterkant die volledig van glas is zodat je een prachtig uitzicht hebt op de omgeving en alle bedrijvigheid naast en op de rails. Hele mooie tocht door de groene omgeving.

In het donker Kandy bereikt waar we in een guesthouse op een heuvel buiten de stad verblijven. Het gezin dat het uitbaat is superaardig; een beetje verlegen koppel met 2 kinderen van 5 en 7 jaar waar Lars momenteel mee door de tuin raast. Dankzij de ipad was het ijs al na 2 minuten gebroken en zaten ze gebroederlijk 4 op een rij te spelen. Ze spreken allebei een paar woorden Engels en verder “secret language” zoals ze het noemen en lijken elkaar goed te begrijpen

Het is hier momenteel het regenseizoen en onze kamer ruikt enigszins naar grot maar verder helemaal prima.

Zondagochtend werden we wakker door een enorm sterke knoflooklucht. Goh, zouden ze al bezig zijn met het avondeten? Nou nee, het bleken de pannenkoeken voor het ontbijt te zijn…  Ach, hebben we de rest van ons verblijf tenminste geen last van muggen.

Met de tuktuk (itt veel andere landen waar ze langzamerhand uit het straatbeeld verdwijnen krioelt het hier nog van de tuktuks) naar de botanische tuin. Prachtige tuinen met metershoge bamboe, een vijver, bloemen, enorme bomen en veel lokale mensen die hier in hun zondagse kleding een wandeling maken. Halverwege brak er een tropische regenbui los en konden we nog net een sprintje trekken naar een cafeetje om te schuilen. Gelukkig duren de buien hier geen hele dag en in de namiddag was het weer opgeklaard.

Met een tuktuk via een stop bij een fruitmarkt waar we mango’s, mangoestines en een onbekend soort bolletjes hebben ingeslagen ons naar het centrum laten brengen. We hadden een chauffeur die door de duivel op de hielen werd gezeten en de tuktuk (van ongeveer 1.20 meter breed) midden tussen 2 bussen (met een afstand van 1.25m) heen manoeuvreerde. Gelukkig konden onze beschermengelen hem bijbenen.

Momenteel is hier de Esala Perahera . Dit is een jaarlijks, enorm festival in Kandy  waarbij de heilige tand van boeddha (die het hele jaar hier in een tempel ligt) geëerd wordt. Hier rond wordt een heel ritueel opgebouwd dat maar liefst 10 dagen duurt en met de dag grootser wordt gevierd. Zondag was de voorlaatste dag en volgens de tuktukchauffeurs moesten we om 16 uur een plekje op de stoep bemachtigen wilden we iets van de stoet (bestaande uit honderden dansers, acrobaten, muzikanten en tientallen olifanten waarvan de belangrijkste de heilige tand op zijn rug vervoert) zien.

Dus wij om 16 uur daar, maar helaas waren de trottoirs al afgeladen vol. Je kon wel nog een stoel huren van waar je goed zicht had. Dit voelde echter niet goed; enkel de toeristen zaten daar en betaalden 40 euro voor een stoel wat een maandloon voor de plaatselijke bevolking is. Na ons tevergeefs heen en terug door een massa mensen gewurmd te hebben, besloten we maar eerst te gaan eten. Op de bovenste etage van een shoppingcentre is een hele grote foodcourt waar we Indiaas gegeten hebben en beperkt zicht hadden op de straat waar de stoet doorheen zou trekken. Helaas werden we daar om 18.45 uur weggejaagd omdat de manager met zijn vriendjes er zelf wilde gaan zitten. In eerste instantie baalden we omdat we helemaal niet meer tot bij de hoofdstraat raakten doordat er bussen waren neergezet als soort wegblokkade (en in de bussen zaten weer mensen ; lekker veilig ahum). Uiteindelijk een monnik gevolgd en uitgekomen achter een wegafzetting waar we tussen de plaatselijke bevolking stonden en enigszins zicht hadden op de stoet (en goed zicht op een groot scherm waarop alles te zien was). Lars is bovenop een hekje gaan staan van waar hij alles kon zien en een 14 jarig meisje zich over hem ontfermde en met wie hij de hele avond heeft gekletst en maiskolven gegeten. De stoet duurde ongeveer 2 uur en bestond uit oa drummers, vuuracrobaten en olifanten versierd met kleden met lichtjes. In combinatie met de muziek en de feestvierende bevolking was het een magische avond.

En nu blaast de olifant met de lange snuit het verhaaltje uit 

groetjes

Tom, Maya en Lars