Panama deel 1; heenreis en Panamastad

Hallo allemaal,

Wat leuk dat jullie ons blog weer hebben gevonden! We zijn nu in Panama. Dit klinkt lekker kort en simpel, maar de weg erheen was het toch niet. Panama stond eigenlijk al in 2020 op de planning maar toen kwam corona tussendoor waardoor we niet eens van België in Nederland raakten laat staan in Panama. 2021 zelfde verhaal, 2022 te lang gewacht met boeken, maar voor dit jaar op tijd hele goedkope tickets gevonden. Het zou 31-7 Dusseldorf-Frankfurt worden en de dag erna een rechtstreekse vlucht naar Panamastad. Klonk bijna te mooi om waar te zijn.. en dat was het dus ook. In april annuleerde Lufthansa 60.000 vluchten waaronder de onze, per ongeluk trof ik de mail aan in de spam.. Gebeld en herboekt. En dat keer 8...   Pas vorige week durfden we erop te vertrouwen dat het toch misschien wel door zou gaan.

Vrijdag nog naar Antwerpen voor het BK zwemmen en tussendoor onze koffers gepakt. Daar waren we wel zo klaar mee want in het proces van herboekingen is onderweg iets misgegaan met het bijgeboekte koffer en mochten we nog maar elk 8 kg handbagage meenemen. Dat klinkt niet veel, maar achteraf zien we alleen voordelen. Voor een tropisch land is 8 kg (zeg maar 5.5 want de rest is gewicht van het koffer) genoeg. Geen gedoe met zware spullen sjouwen, geen risico op achtergebleven bagage en geen keuzestress welke kleren aan te doen.  En wat we vergeten zijn of wat niet mee kon (grotere verpakkingen toiletspullen) verkopen ze overal ter wereld wel.

Zaterdagochtend stond mijn vader om 5.45 op de stoep om ons naar Dusseldorf Hauptbahnhof te brengen. Nog een omweg door een afgesloten autoweg en waarschijnlijk een mooie foto van een flitspaal maar we waren er op tijd… Maar… waar was de trein? Niet op het perron waar hij zou moeten zijn.. Infobalie was voor het gemak weg door een verbouwing dus als een kip zonder kop rondgerend (Dusseldorf station is best groot..) en na 3 perronwijzigingen dan toch de goede trein gevonden naar Frankfurt Airport waar we zowaar op tijd aan boord van de vlucht naar Punta Cana (Dom. Republiek) konden. Helaas duurde het een uur voor we een tijdslot kregen om te vertrekken en lukte het door de tegenwind niet meer om die tijd terug goed te maken. Het leek erop dat we net onze verbinding naar Panama zouden missen. De stewardessen waren niet heel blij met me maar na wat aandringen mochten we voor de afdaling dan toch helemaal voorin zitten zodat we als eersten eruit konden en stond er een man op ons te wachten die het tot zijn missie maakte om ons nog op tijd aan boord van de Panamavlucht te krijgen. Het eerste het beste busje werd voor ons geclaimd en erna moesten we achter hem aan rennen door het personeelsdeel van de luchthaven zodat we nog net op tijd waren voor de gate sloot. Hier merkten we al het voordeel van enkel handbagage; ruimbagage had nooit op tijd mee gekund.  Het was er zo haasten dat we hopen dat Murphy ons niet heeft kunnen volgen en we die hebben afgeschud in Punta Cana. 

Om 19.30 plaatselijke tijd (het is hier 7 uur vroeger) geland en doordat we alleen handbagage hadden konden we zo door naar de douane en hup naar buiten.  Door het verzetten van de vluchten zijn we er 3 dagen eerder dan gepland en omdat we de huurauto pas dinsdagavond kunnen ophalen, hebben we 3 dagen Panamastad.

Ondanks de jetlag hebben we zondag toch tot 7 uur geslapen en vervolgens heerlijk op het gemak ontbeten en gezwommen. ‘ s Middags naar de grootste shoppingmall van Panama gegaan op missie voor paraplu’s (het is hier regenseizoen (tot nu toe hebben we geluk met het weer), zonnebrandcreme, bodylotion etc en tot Lars’ vreugde was er ook een speedo winkel waar hij nog een nieuwe zwembroek heeft gescoord. En het belangrijkste: een Simkaart. Volgens enkele guesthouse-eigenaren is een simkaart hier “crucial” ; voor contact met de accommodaties die ons via whatsapp de weg moeten wijzen (straatnamen schijnen hier niet overal te bestaan en google maps niet overal te werken). Voor wie naar Panama wil: voor slechts 20 dollar heb je voor een maand onbeperkte data (op de luchthaven kost dit 6x zoveel….).

Na deze regeldag was het maandag tijd om de toerist uit te hangen. Via gurutoers een stadstour geboekt en een hele enthousiaste gids heeft ons bijna 3 uur lang door Casco Viejo (staat op de world heritage lijst) rondgeleid. Casco Viejo is het oude, mooi gerestaureerde deel van Panamastad met kerken en pleinen en gezellige straatjes zoals eigenlijk elke Latijns-Amerikaanse stad wel heeft. Ernaast is er ook een heel modern deel dat meer uitziet als Dubai met wolkenkrabbers. Naast ons bestond de groep uit nog maar 1 gezin. Het is laagseizoen en heel erg rustig overal. Heel apart is dat hier bijna elke kerk een zaaltje heeft (achterin of in de kelder) met een soort Madurodam dat gewijd is aan het leven van Jezus. Eentje had daar geen zin in en had er een soort Amerikaans kerst-winterwonderland van gemaakt.. tja laten we het maar bijzonder noemen.

Af en toe vuurde de gids een soort quizvraag op ons af, jammer dat we er niets mee konden winnen want ik was helemaal in vorm ;-)

Na de tour op een dakterras taco’s gegeten die net genoeg waren voor een holle tand (prijzen zijn hier vergelijkbaar met NL/ BE) en toen terug naar het hotel. Na 2 dagen benauwd bewolkt weer schijnt vandaag de zon en staat er een lekker briesje. We hebben gerelaxt bij het zwembad en zijn nog slippers gaan kopen, het enige nog ontbrekende item en nu wachten we op de taxi die ons naar het vliegveld gaat brengen om de huurauto op te halen (helaas kon het niet vroeger of vanaf een andere locatie) . We rijden erna naar het volgende hotel net buiten de stad in de jungle en vlakbij het kanaal.  Na de reis en de eerste paar relax- en regeldagen zijn we er nu helemaal klaar voor om meer van het land te gaan ontdekken.

Leuk dat jullie ons weer volgen!

Hasta Luego! (Spreken nog steeds amper Spaans maar google translate is mijn grote vriend. Lars heeft zich op Duo Lingo gestort en is nu in rap tempo Spaanse woordjes aan het leren).

Tom, Maya en Lars