Israel deel 1

Hoi allemaal,

Jarenlang hoog op mijn verlanglijst en juist laag op die van Tom: Israël en in het bijzonder Jeruzalem. Een goedkoop ticket en portie overtuigingskracht hebben Tom dan toch over de streep getrokken en afgelopen zaterdag togen we naar Schiphol. Bij Transavia is 1 stuk handbagage ook daadwerkelijk 1 stuk, dus handtas, fototoestel en zelfs Vosje (Lars zijn knuffel) moesten in het kleine koffertje (aan in te checken bagage doen we niet). Gezien we ook nog wat eten en fruit voor onderweg mee wilden nemen, had het wel tot gevolg dat de laptop thuis moest blijven. Qua foto’s moeten jullie het dus even doen met die wat met de gsm gemaakt zijn, we hebben namelijk ook geen kaartlezer bij ons voor de camera.

Na een zeer snelle vlucht (slechts 4 uur) geland op Ben Gurion, het internationale vliegveld vlakbij Tel Aviv en ook maar een uurtje verwijderd van Jeruzalem. Ook hier ging alles buitengewoon vlot en 20 minuten nadat we geland waren stonden we al buiten waar onze taxi al op ons stond te wachten (onze guilty travelpleasure; na een reis geen eigen initiatief te hoeven nemen en enkel te hoeven instappen).
Om half 8 arriveerden we bij ons guesthouse Allen by 2 (spreek uit als allen by square) vlakbij het busstation. Gezien accommodatie in Israël enorm duur is, zitten we in een soort “jeugdherberg voor volwassenen” ; wel elke familie een eigen kamer met meestal een eigen badkamer maar verder een gezamenlijke keuken en ’s ochtends ontbijt aan grote tafels. Geen luxe, wel gezellig en schoon.

Besloten om nog even de buurt te gaan verkennen en een ijsje te gaan eten. We zitten niet zover van Mea She’arim, een wijk waar de haredim (puristische Joden) wonen en gezien de sabbat juist gedaan was leken ze allemaal op pad te gaan richting busstation. We hebben onze ogen uitgekeken. Mannen met grote zwarte hoeden (of grote ronde nertshoeden), zwarte pakken of soms zelfs een soort kamerjassen met dunne kousen eronder. Vrouwen met lange rokken en haren bedekt met pruiken of sjaals en vergezeld van een hele sleep kinderen. Het lijkt van een totaal andere tijd en cultuur. Sommige combineren traditie met modern en hebben de oortjes van de gsm in en racen voorbij op elektrische vouwfietsen terwijl hun krullen achter hun aan wapperen.  Een uurtje later vol indrukken onze bedjes opgezocht. Gezien ook hier de wintertijd ingaat hoeven we onze horloges niet te verzetten.

Zondag ontbeten met oa humus en andere plaatselijke gerechten en erna op advies van de guesthouseeigenaar ons aangesloten bij een gratis wandeltoer om zo een eerste indruk te krijgen van de oude stad. Deze bestaat uit 4 wijken: een Joodse, een Christelijke, een Islamitische en een Armeense. Elk met hun eigen bouwstijl (wel allemaal in dezelfde zandkleur) en eigen sfeer. Enerzijds heel verschillend maar anderzijds blijkt het geloof bij allemaal een grote rol te spelen en lijken ze toch vredig naast elkaar te leven.

De militairen die we verwacht hadden waren er wel maar anders dan gedacht: onze gids vertelde dat als het rustig in het land is (zoals nu het geval is) ze vaak op uitstap naar Jeruzalem gaan (als een soort schoolreis). Wat dan weer afwijkt van de schoolreizen zoals wij ze gewend zijn is dat sommigen nonchalant een geweer om de nek hebben hangen. Bijzonder, maar totaal niet bedreigend. De stad wordt beveiligd door de politie en hier zien we er maar een handjevol van en dan met name bij het plein voor de Klaagmuur en de Tempelberg. Er zijn ook enorm veel toeristen (maar heel weinig Belgen en Nederlanders) waarvan ook veel om religieuze redenen. Bij de Heilige Grafkerk (waar het graf van Jezus zou zijn) staan enorme rijen om binnen te kunnen. De al Aqsa Moskee en Rotskoepel zijn enkel toegankelijk voor Moslims.

Na 2 uur rondgeleid te zijn door een gids hebben we de batterijen weer opgeladen met een falafel en erna zijn we op eigen houtje gaan rondslenteren. Oa naar de klaagmuur geweest. Het blijft bijzonder om iets dat je al zo vaak in boeken en op het journaal hebt gezien nu met eigen ogen te aanschouwen. Mannen en vrouwen hebben een eigen stuk muur en iedereen die wil kan hier gaan bidden en/of een briefje achterlaten. 1 keer per maand wordt de muur schoongemaakt en worden alle briefjes verzameld en begraven. Je hoeft niet gelovig te zijn om onder de indruk te zijn van de sfeer die er hangt. 

                       
Via de souks teruggelopen naar Jaffagate en van daaruit nog 3 kilometer naar ons hotel waarbij we gestopt zijn op de overdekte markt om nog Libanees te eten.
Maandag via een omweg langs Hertz, waar we een auto geregeld hebben om dinsdag en woensdag naar Masada, Ein Gedi en de Dode Zee te gaan, weer naar de oude stad gelopen. In tegenstelling tot alle weersvoorspellingen begon de dag somber en grijs maar tegen de middag klaarde het gelukkig op en zijn we gaan wandelen over de stadsmuur. Eerst de noordelijke route van Jaffagate via Damascusgate naar Lionsgate, erna weer de hele oude stad door terug naar het beginpunt en na een granaatappelsapje de zuidelijke route van Jaffagate via Ziongate naar Dunggate. Bij zonsondergang waren we weer ter hoogte van de klaagmuur en al half verdwalend via allerlei steegjes en souks hebben we toch de weg gevonden naar de Heilige Grafkerk. Dit keer was de grootste mensenmassa weg en konden we zonder problemen naar binnen. Het is een enorme kerk waar naar verluidt het graf van Jezus en de Kruisweg zich zouden bevinden. In deze kerk wedijveren 6 Christelijke kerken (zoals koptische, Grieks-Orthodoxe en Armeense) om de heilige plaatsen. Er is een officiële verdeling (de ene stroming heeft wat meer ruimte gekregen dan de andere..) en moslimfamilies bewaken de hoofdpoort. Net als bij de Klaagmuur zijn we ook hier weer onder de indruk van de sfeer. Hoewel er ook genoeg toeristen zoals wij zijn die “ gewoon een kijkje komen nemen” , zijn er ook heel veel mensen waar deze kerk een zeer belangrijke plek is binnen hun geloof en er staan enorme rijen om rond het graf van Christus te lopen en bij de andere belangrijke plekken van de Kruisweg.

Onder de indruk van alles wat we gezien hebben verlaten we ook nu de oude stad weer via de Jaffagate en lopen via Jafastreet (het nieuwere deel van de stad waar veel winkels en restaurantjes zijn) terug naar ons guesthouse.
Jeruzalem heeft tot nu toe indruk op ons gemaakt. Ik ben niet teleurgesteld in mijn hoge verwachtingen en Tom heeft zijn mening over norse Israëli’s moeten herzien. De mensen zijn over het algemeen vriendelijk, de stad is mooi en we hebben ons geen seconde onveilig gevoeld. Wel is het erg intensief en we hebben er ook veel zin in om de komende dagen een ander stuk Israël te gaan bekijken.

Groetjes
Tom, Maya en Lars