Panama deel 7: via de westkust terug naar Panamastad

Hallo allemaal,

Het is helaas voorbij.. onze prachtige reis naar Panama zit erop. Een paar jaar later dan gepland maar het wachten meer dan waard. Wat een heerlijk land, wat hebben we genoten! Zoals al eerder gezegd; hier zouden we kunnen wonen. Toch Westers genoeg qua gemakken en cultuur, maar zoveel relaxter, groener, veel minder op status en bezit gericht, veel meer bij de dag levend. En als we dan toch dromen dan willen we liefst naar Boca Chica (de wat ruigere Pacifische kust met de walvissen en schildpadden en met wat minder toeristen).
Die Pacifische kust is ook waar we zondag weer heen zijn gereden. Wakker geworden met het geluid van de howlermonkeys (brulapen en die naam hebben ze niet voor niks, kabaal maken kunnen ze), deze reis al vaker gehoord maar gezien hebben we ze helaas niet.  Na het ontbijt met de watertaxi van Boca Chica terug naar Almirante waar we de auto gelukkig in goede staat terugvonden en toen weer de lange potholesweg terug.

Opnieuw even gestopt in Gualaca bij de kloof waar we onze broodjes hebben opgegeten en vervolgens door naar Las Lajas. We kwamen samen aan met een enorme tropische regenbui. En wat kun je dan beter doen dan de zwembroeken en bikini aantrekken en in het zwembad duiken?  Toen het onweer erg dichtbij kwam zijn we er uit gegaan en hebben heerlijk gegeten.(Tom vroeg zich af of we niet een nacht langer konden blijven, puur al voor het eten).

Erna zijn we nog even in het donker (tussen 18.45 en 19.00 uur wordt het opeens donker, schemer is er eigenlijk niet), naar het strand gegaan (pal aan het hotelletje) in de hoop een schildpad tegen te komen, maar helaas. Tom kreeg ook last van zijn voet en is teruggegaan en ik heb vervolgens nog zeker een uur alleen langs het strand gewandeld.  Niks zo ontspannend als in het donker wandelen met enkel wat licht van maan en sterren, met de blote voeten in het zand en het geluid van de golven. Het strand bij Las Lajas is het langste van Panama (14km) dus al kreeg ik er amper genoeg van, op een gegeven moment toch maar eens teruggedraaid.

Maandagochtend opnieuw een heerlijke strandwandeling gemaakt. Ik verbaas me erover hoe enorm divers de stranden hier zijn; wit zand, geel zand, zwart zand, smalle stranden, brede stranden, baaitjes, kilometers lange stranden, omgeven door jungle, palmbomen, mangrove, rotsen etc. En het beste is dat ze nagenoeg allemaal verlaten zijn (ik klink wel mensenschuw😂). Van tevoren vreesde ik een klein beetje dat er wat veel strand in de vakantie zou zitten, je maakt ons namelijk niet blij met luieren op een strandbedje in de zon, maar van urenlang wandelen op een verlaten strand,  in de golven duiken of snorkelen kunnen we echt genieten en dit heeft geen seconde verveeld.

In de middag verder gereden, de laatste langere rit van 4 uur naar Las Huvas. Onderweg nog even gestopt bij een enorme shoppingmall in de hoop een supermarkt of misschien toch een souvenir te vinden. Maar niks van dat alles; enkel kleren- en schoenenwinkels en dat in de meest ongezellige setting die je kunt verzinnen. In 10 minuten in marstempo de hele mall door en snel weer weg. Scheelt dat we enkel een paar magneten en de starbucksmok als extra in de bagage hoeven mee te nemen 😉

Tegen het einde van de middag arriveerden we in Las Huvas waar we een knusse bungalow hebben op 5 minuten van opnieuw.. een strand. Ook hier uiteraard even heen gelopen en ik hebeen wandeling gemaakt terwijl Tom en Lars opnieuw de flinke golven zijn ingedoken (gelukkig geen extra gebroken tenen..). 's Avonds creools gegeten, erg lekker!
Dinsdagochtend zijn we begonnen met een wandelingetje door de jungletuin. Dat is toch net iets anders dan ons bosje thuis. Erna nog even naar het strand gegaan waar een inktzwarte lucht prachtig afstak tegen zee en strand.

Ik lekker optimistisch: "kijk hoe mooi je het onweer naar rechts ziet wegtrekken". Tom: "ehm het komt recht op ons af, over een kwartier gaat het regenen." Zelfs dat was te optimistisch.. na 3 minuten gingen de sluizen open en hadden we, toen we al rennend arriveerden bij de bungalow (nog geen 5 minuten lopen), geen droge draad meer aan het lijf. Zo doorweekt dat mijn gsm zelfs 4 uur lang bleef haperen door het vocht. Droge kleren aan en toen met parapluutjes spullen naar de auto gebracht (nog geen 100 m ver) en opnieuw doorweekt. Het is onvoorstelbaar hoe hard het hier regent. En dit keer niet een korte bui zoals de andere keren maar uren aan een stuk. De weg leek wel een rivier en Tom moest het stuur goed vasthouden ivm de aquaplaning. Lars vond het wel sensatie, beetje als een wildwaterbaan in een pretpark maar eigenlijk was het gewoon hartstikke gevaarlijk. Nu rijden ze hier meestal wel niet hard maar er wordt links en rechts ingehaald (we denken dat dat ook echt mag want mensen halen ook de politie rechts in) en men stort zich gewoon de weg op, ruimte of niet. Gewone lichten waren niet genoeg dus iedereen had de alarmlichten aan om een klein beetje zichtbaar te zijn. De ruitenwissers hielden het ook niet bij en we zagen menige auto met de bumper eraf langs de kant van de weg. We waren blij dat we maar anderhalf uur hoefden te rijden en heelhuids arriveerden bij Summit rainforest waar we de eerste week ook een paar nachten geweest zijn.

In eerste instantie kregen we een mooie hoekkamer op de bovenste etage met een  fantastisch uitzicht over de jungle, alleen was het óf airco op 19 óf airco uit (en dan condenseerde alles zo dat er een hele laag water op de grond, spiegels en ramen ontstond en van water hadden we net even genoeg). Kamer 2 deed wel de airco het maar parkeerplaatszicht en geen balkon maar 3x is scheepsrecht dus uiteindelijk hadden we normaal functionerende airco en mooi zicht. Na deze regendag hebben we ons getrakteerd op een heerlijke Thaise maaltijd (het ultieme comfortfood vinden wij).

Woensdag werden we weer wakker met regen maar ondanks de voorspellingen, klaarde het toch op en zijn we opnieuw het luiaard-vlinder-kikkertourtje gaan doen. Eindelijk ook een toekan gespot (wel te ver weg voor een mooie foto maar met de verrekijker goed kunnen zien)! Juist toen we in de vlindertuin waren en bij de coconnen keken, werd er een prachtige Blue Morphusvlinder 'geboren'. Ik was er helemaal van onder de indruk. Een andere vlinder besloot op mijn arm te landen en daar gezellig even te blijven zitten.

Flash de luiaard zat er ook nog, dit keer in wakkere toestand, op ons te wachten. Wat een supergrappige dieren zijn het toch.
Na het tourtje brak zowaar 5 minuten de zon door en hebben we ons bij en in het zwembad geinstalleerd. In een boom naast het zwembad hing ook een (wilde) luiaard naar ons te kijken. In een tempo dat ons nog best verbaasde klom hij van boom naar boom.
Toen de tijd daar was geprobeerd online in te checken wat niet lukte. Uiteindelijk gebeld met iemand van Lufthansa in Panama maar ook haar lukte het niet. We houden het dus tot het laatst spannend of we soepel thuis raken of dat we nog langer 'moeten' blijven..
Donderdagochtend voor de laatste keer van een uitgebreid ontbijt genoten en toen was het toch echt tijd om in te pakken en naar de luchthaven te gaan.

De auto bij Alamo ingeleverd waar hij minutieus werd bestudeerd en een minideukje werd ontdekt (hadden we zelf echt nooit gezien). Ik heb toen het filmpje laten zien dat ik gemaakt heb toen we de auto ophaalden en een lichtvlek aangewezen als "bewijs" dat het deukje er al inzat. Ging hij akkoord mee (zei hij tenminste, als straks de credicard toch belast is was hij wat minder goedgelovig dan we dachten (wellicht hielp de fooi ook 🙈)).

Inchecken ging itt wat we verwacht hadden zeer soepeltjes en nu zitten we te wachten tot we aan boord van de vlucht naar San Jose (Costa Rica) kunnen. We moeten nog even 2 kg ramboetans verorberen.  Die hadden we nog en zijn te lekker om weg te gooien..

In San Jose hebben we ruim overstaptijd en straks een nachtvlucht naar Frankfurt waar we vrijdagmiddag landen en dan nog met de trein naar Dusseldorf waar we worden opgehaald en naar As gebracht en dan moeten we gaan landen in the real world. Ik ben er nog niet aan toe.. in gedachten proberen we nog in Panama te blijven.

Heel erg bedankt om gezellig met ons mee te reizen en voor alle leuke reacties op deze site en facebook. Hopelijk kunnen we jullie volgend jaar weer meenemen op een nieuwe mooie reis. We hebben al wat ideeen, over een paar weken ga ik de zoektocht naar tickets starten maar nu eerst nagenieten van deze reis! Mochten jullie meer foto's willen zien, verhalen willen horen of zelf naar Panama willen en tips willen, laat maar weten!

Groetjes van ons